Iedereen heeft het wel eens mee gemaakt, witte poederachtige vlekken op gewassen, die na verloop van tijd het gehele blad of zelfs de hele plant bedekken.
Deze worden gevormd door een groep van schimmels, de echte meeldauw (soms witziekte genoemd) die veel verschillende plantensoorten kan aantasten zoals: pompoen, komkommer, rosemarijn en druiven.
Elk van de planten heeft weer een iets andere stam waarbij voor allen geldt, dat ze met regelmatig besproeien met een oplossing van melk en water bestreden kan worden.
Wat is echte meeldauw
Echte meeldauw kan zelfs in een schone tuin ineens tot een uitbraak komen. Door sporen die door de wind worden overgebracht of zelfs door vogels en insecten. Zodra een deel van de sporen een geschikte plant vindt, dringt het in de plant binnen en begint een netwerk van draden te vormen in en op de bladeren.
Doordat het de bladeren bedekt, neemt het het licht weg dat planten nodig hebben voor de photosynthese. Zodra u lichte grijze vlekken op een blad ziet, verwijdert u dit het beste zo snel mogelijk en besproeit u de plant met een oplossing van melk. Houd daarna uw planten goed in de gaten.
Om aantasting zoveel mogelijk te voorkomen, gebruikt u voor het zaaigoed van gevoelige planten zoals; pompoen, komkommer en meloenen, het best echte meeldauw resistente soorten.
Echte meeldauw of valse meeldauw
Het verschil tussen echte en valse meeldauw is eenvoudig te herkennen:
- Bij echte meeldauw vormen zich witte poederachtige vlekken aan de bovenkant van het blad.
- Bij valse meeldauw zit het schimmelpluis aan de onderzijde van het blad.
Het gebruik van melk voor de bestrijding
Meer dan 50 jaar geleden ontdekten onderzoekers in Canada dat sproeien met een oplossing van melk en water op tomaten de echte meeldauw kon voorkomen. Deze kennis is jarenlang ongebruikt gebleven, vooral ook door de opkomst van schimmelbestrijdende middelen. Tot 1999. Vanover de gehele wereld kwamen er uit kleine test omgevingen berichten binnen dat melk inderdaad effectief bleek op een grote groep van planten.
Een oplossing van 40% melk en 60% water bleek even effektief te zijn als chemische bestrijdingsmiddelen.
Waarom het werkt wordt nog onderzocht, maar enkele onderzoekers geloven dat het proteïnen in de melk zijn die in samenwerking met de zon een antiseptische werking hebben. De schimmels worden lettelijk 'weggebrand'.
Om een zo effektief mogelijk resultaat te bereiken sproeit u het beste preventief over de voor meeldauw gevoelige planten bij zonnig weer en herhaald u dit elke 10 dagen. Sproeit u zowel de onder- als bovenkant van het blad.
U kunt hiervoor zowel volle-, als halfvolle melk gebruiken. Het vetpercentage is niet van belang, het zijn de proteïnen in de melk die de klus klaren.
Na verloop van tijd, zult u kunnen herkennen welke planten in uw tuin het meest gevoelig zijn voor meeldauw en kunt u deze preventief gaan behandlen.
